در عهد عتیق، تعمید به منزله غسل طهارت بود (خروج ۳۰: ۱۷-۲۱؛ لاویان ۱۱: ۲۵). یحیای تعمید دهنده مردم را دعوت می‌کرد تا به منظور توبه یعنی طهارت دل، غسل تعمید بگیرند و برای ظهور مسیح آماده شوند (رجوع شود به مرقس ۱: ۴ و تفسیر آن). عیسی ایمانداران را به روح‌القدس و آتش تعمید داد (متی ۳: ۱۱؛ مرقس ۱: ۸ و تفسیر آن مشاهده شود).
در عهد جدید، تعمید با آب (با ریختن یا پاشیدن آب، یا غوطه‌ور کردن در آن)، و در نام پدر و پسر و روح‌القدس انجام می‌شود. تعمید نشانه‌ای است از توبه ایماندار، آمرزش گناهان او، و پاک شدنش از گناه (اعمال ۲: ۳۸). در ضمن، تعمید نشانه‌ای است از اتحاد ایماندار با مسیح (غلاطیان ۳: ۲۶-۲۷). وقتی ایماندار تعمید می‌گیرد، در مرگ مسیح شریک می‌شود. او نسبت به گناه و طبیعت قدیمی و گناه آلود خود می‌میرد. در همان زمان، او با قیام عیسی شریک و سهیم می‌گردد. از طریق ایمان، او زندگی روحانی جدیدی دریافت می‌کند (رومیان ۶: ۳-۸ و تفسیر آن مشاهده شود). و سرانجام، تعمید نشانه این است که ما عضو بدن مسیح گشته‌ایم (رجوع شود به اول قرنتیان ۱۲: ۱۳ و تفسیر آن). به طور خلاصه، تعمید نشانه این است که ما نجات را دریافت داشته‌ایم (رجوع شود به فهرست لغات: ”نجات“). تمام این برکات تعمید را به واسطه ایمان به مسیح دریافت می‌داریم.
اما بسیاری از مسیحیان، تعمید را چیزی فراتر از نشانه دریافت برکات روحانی می‌دانند. این دسته از مسیحیان معتقدند که تعمید خودش وسیله‌ای است برای دریافت این برکات. به عقیده ایشان، تعمید وسیله‌ای است که خدا توسط آن، طبیعت گناه آلود ما را از میان می‌برد و به ما زندگی نوین روحانی می‌بخشد. اما همه مسیحیان تصدیق می‌کنند که آیین تعمید به تنهایی کاری انجام نمی‌دهد؛ برای دریافت برکات تعمید، ضروری است که به مسیح ایمانی راستین داشته باشیم. به منظور بحث بیشتر در این خصوص، به مقاله عمومی: ”تعمید آب“ مراجعه بفرمایید.
برای دریافت نجات، تعمید از ضروریات نیست (لوقا ۲۳: ۳۹-۴۳). نجات فقط از طریق ایمان حاصل می‌شود. اما اگر کسی از تعمید گرفتن سر باز زند، نشان می‌دهد که ایمانش راستین نیست. عهد جدید ایمانداران را حکم می‌فرماید که تعمید بیابند. اگر آن را رد کنیم، از مسیح سر پیچی کرده‌ایم. آنانی که عمدا در حالت نافرمانی از مسیح باقی می‌مانند، ایمانی راستین ندارند. بنابراین، ضروری است که همه مسیحیان در اولین فرصت مناسب، تعمید یابند.
نوع خاص دیگری از تعمید نیز هست که تعمید روح‌القدس نامیده می‌شود.
منبع: رازگاه