لغت فوق به معنای بنیانگزار، مؤسس می‌باشد.
خَنُوخ نام پسر یارد بود. زمانی که خَنُوخ بدنیا آمد، یارد صد و شصت و دو ساله بود. خَنُوخ در سن شصت و پنج سالگی صاحب پسری به نام مَتوشالَح گردید و پس از آن سیصد سال با خداوند راه رفت و صاحب پسران و دخترانی شد و زمانی که سیصد و شصت و پنج سال داشت، توسط خداوند و قبل از مرگ، به آسمان بالا برده شد.
نام وی در نسب نامه عیسی، کتاب لوقا برده شده است، وی هفتمین نسل آدم بوده است (یهودا ۱: ۱۴). پولس در کتاب عبرانیان، از خَنُوخ به عنوان فردی از مردان ایمان نام برده است (عبرانیان ۱۱: ۵). وی با خداوند راه می‌رفت و دارای رابطه‌ای نزدیک و صمیمی با خداوند بوده است. در رساله یهودا، وی از خَنُوخ نقل قول کرده است که نشان دهنده وجود کتابی از خَنُوخ می‌باشد که در حال حاضر موجود نیست.
در کتاب مقدس به غیر از خَنُوخ، تنها ایلیای نبی بوده است که بدون مرگ، به آسمان بالا برده شده است و این نشان دهنده ایمان محکم خَنُوخ به خداوند می‌باشد. بنا بر نقل قول یهودا از کتاب خَنُوخ، در دوران وی بی دینی، گناه و فساد رواج داشته و خَنُوخ آنان را واگذار به داوری خداوند کرده است.
منابع کتاب مقدس: پیدایش باب ۵ – لوقا باب ۳ – عبرانیان باب ۱۱ – یهودا باب ۱
منبع: رازگاه
